Serdecznie zapraszamy 1 kwietnia 2022 roku o godz. 18.00
do Galerii OKNO Słubickiego Miejskiego Ośrodka Kultury na wernisaż wystawy Doris Titze pt „Linie • Rytm • Reakcja”. Wir laden Sie herzlich zur Eröffnung der Ausstellung Doris Titze „Linien • Rhythmus • Resonanz“ am 1. April 2022 um 18.00 Uhr in die OKNO-Galerie des Städtischen Kulturzentrums Słubice ein.
Tytuł: Linie • Rytm • Reakcja
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Spojrzenie z rysunków na zewnątrz nasuwa analogie: Również w przyrodzie można zaobserwować rytmy i symetrie, które są przełamywane lub łączone. Obraz wewnętrzny uwidacznia się na zewnątrz i umożliwia spotkanie. Szkice fotograficzne gromadzą rysunki organiczne. Są to formalne odpowiedniki o wzajemnej reakcji; linie, które komunikują się ze sobą. Ważna pozostaje dla mnie ich skojarzeniowa otwartość.
W długich procesach rysowania wchodzę w reakcję z muzyką i wczuwam się w nią. Prowadzę ołówek blisko kartki i ponownie patrzę na nią z dystansu: w zależności od tego, czego rysunek ode mnie oczekuje, poprawiam go w sposób zdystansowany lub ponownie wpadam w rytm. Niektóre rysunki chcą być drażnione, aby mogły pozostać żywe. Niektóre długo czekają na kontynuację, inne płynnie wychodzą spod ręki. Rysunki mają swoje własne charaktery i wymagania. Trzeba ich słuchać.
Doris Titze, urodzona w Rosenheim w 1953 r., od 2002 r. mieszka i pracuje w Dreźnie. Po zdaniu egzaminu państwowego z pedagogiki na LMU w Monachium w 1977 r. studiowała grafikę i malarstwo u Hansa Baschanga na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w latach 1978-1984 oraz projektowanie wizualne i terapię w latach 1987-1989. Od 1983 r. pracuje jako niezależna artystka, jest laureatką stypendiów i ma na swoim koncie liczne wystawy w kraju i za granicą. Doris Titze rysuje nieprzerwanie ołówkiem na papierze oraz korzysta z innych mediów, aby pogłębić swoje pomysły: pracowała już z metalowymi przedmiotami, obrazami tworzonymi farbą olejną, akwarelami i pastelowymi kredkami olejnymi oraz fotografią. W latach 1997-2002 Doris Titze pracowała jako profesor w Wyższej Szkole Artterapii w Nürtingen, a w latach 2002-2020 w HfBK w Dreźnie jako kierownik studiów podyplomowych na kierunku artterapii. Od 1990 r. jest wykładowcą na różnych uczelniach i w instytucjach. W latach 2005-2020 wydała 9-tomową serię wydawniczą: Die Kunst der Kunst Therapie (Sztuka terapii sztuką).
Titel: Linien • Rhythmus • Resonanz
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Der Blick von den Zeichnungen nach außen zieht Parallelen: Auch die Natur zeigt Rhythmen und Symmetrien, die durchbrochen werden oder sich bündeln. Ein inneres Bild zeigt sich im Außen und ermöglicht Begegnungen. Die Fotoskizzen sammeln organische Zeichnungen. Es sind formale Entsprechungen einer gegenseitigen Resonanz; es sind Linien, die miteinander kommunizieren. Wichtig bleibt mir ihre assoziative Offenheit.
In langen Zeichenprozessen gehe ich in Resonanz zur Musik und schwinge mich darin ein. Ich führe den Stift nah am Blatt und betrachte es wieder mit Abstand: Je nachdem, was die Zeichnung von mir möchte, korrigiere ich distanziert oder schwinge erneut in den Rhythmus. Manche Zeichnungen wollen irritiert werden, um lebendig zu bleiben. Manche warten lange, bis sie weitergeführt werden, manche schwingen flüssig von der Hand. Zeichnungen haben ihre eigenen Charaktere und Forderungen. Man muss auf sie hören.
Doris Titze, 1953 in Rosenheim geboren, lebt und arbeitet seit 2002 in Dresden. Nach dem Staatsexamen der Erziehungswissenschaft an der LMU München 1977 studierte sie an der Akademie der Bildenden Künste München 1978-1984 Grafik und Malerei bei Hans Baschang sowie 1987-1989 Bildnerisches Gestalten und Therapie. Seit 1983 ist sie freischaffend künstlerisch tätig, erhielt Stipendien und zahlreiche Ausstellungen im In- und Ausland. Doris Titze zeichnet kontinuierlich mit Bleistift auf Papier und nutzt andere Medien, um bestimmte Ideen zu vertiefen: Sie arbeitete mit Metallobjekten, mit Öl-, Aquarell- und Ölpastellkreide-Bildern und Fotografie. 1997–2002 arbeitete Doris Titze als Professorin an der Hochschule für Kunsttherapie Nürtingen sowie 2002-2020 an der HfBK Dresden als Leitung des Aufbaustudiengangs KunstTherapie. Seit 1990 ist sie Dozentin an diversen Hochschulen und Institutionen. Von 2005-2020 war sie Herausgeberin der 9-bändigen Publikationsreihe: Die Kunst der Kunst Therapie.
