Z innej perspektywy
W twórczości artystycznej Grzegorza Sztabińskiego kluczową rolę odgrywa zainteresowanie naturą połączone z tendencją do intelektualizacji sztuki. Motywy drzewa, dzielonego na części, gałązek tworzących tajemnicze „pismo”, chmur pojawiających się w rysunkach i obrazach, a także drewnianych belek odwzorowywanych i „ciętych” na płótnach, są przejawem wnikliwej obserwacji otaczającego świata. Artysta patrząc na przyrodę wybierał z niej pewne elementy, a następnie poddawał je analizie, licznym operacjom logicznym i przekształceniom. Często fragmentom natury towarzyszyły dodane elementy geometryczne – kwadraty, koła, trójkąty, krzyże. Stanowiły one niekiedy element konstrukcji, w którą wpisane były drzewa i fragmenty pejzażu, lub celowo były formami przeciwstawianymi naturze, uświadamiającymi odmienność tych dwóch światów, które artysta starał się połączyć. Natura w pracach Sztabińskiego zawsze poddawana była procesowi analizy i konceptualizacji.
Paulina Sztabińska-Kałowska
